Perenspul

Vorige week raapte ik een vol vergiet harde grote groene peren. De smaak was heerlijk, maar zo hard!
Wat voor peren het zijn weet ik niet, ze hadden geen 'ok'-stempel of labeltje. Ik wil ze echt niet weggooien, stoofperen zijn het in geen geval en als handpeer niet geschikt. Er zit één rijpe in de vergiet, met een blozende wang maar een kleine beschadiging groeit op een middag uit tot een grote rotte plek. Helaas, toch een verloren peer.
Ik schil ze en snijd ze in kleine langwerpige blokjes, mik ze in een pan. Doe er een weinig geleisuiker bij, flinke scheut citroensap en een restje Aspen-Cider kruiden. Een pakje dat ik vorig jaar kreeg van mam die geen suiker eet en verder niet zo goed wist wat ze met dit prefab-goedje aanmoest. Ik heb het afgelopen seizoen in appeltaarten gebruikt, door de rode kool en in appelmoes. Het is een beetje flauw dat er niet op staat welke kruiden er precies in zitten.
Ik laat het geheel een 45 minuutjes pruttelen totdat het wat ingekookt is.

Ingrediënten;
* 1250 gram perenblokjes van onbekende te harde soort (géén stoofperen)
* 200 gram (gelei)suiker
* flinke scheut citroensap
* 1 flinke eetlepel Aspen Cider-kruidenmix of
* 1 theelepel kaneel
* 2 kruidnageltjes (er later weer uitvissen of in een kruidenbuiltje mee laten sudderen)
* heel klein beetje nootmuskaat het liefst vers geraspt
* 2 eetlepels rietsuiker

Doe het perenspul nog heet in goed schoongemaakte potjes, laat ze op hun kop afkoelen. Lang houdbaar op een droge donkere, koele plek.

Het is voortreffelijk op een neutraal crackertje bij de thee op een koude dag, bij stevige winterkost in plaats van appelmoes of als saus op vanille-ijs of cake.

Choco-NotenPasta 'Renouvelé'

Vernieuwd of verbeterd, dit jaar wéér de choco-notenpasta op basis van tamme kastanje puree.
Een recept gebaseerd op choclade- en notenminnende smaak papillen!
In dit receptenlog ga ik iets dieper in op de bereiding van de puree zelf en de hoeveelheden zijn iets kleiner en nauwkeuriger om publicatie van dit recept mogelijk te maken op andere receptensites.
Er is me ook gevraagd dit recept in het frans te vertalen voor enkele lekkerbekken die dit graag zelf willen maken in plaats van mij de paar potjes die ik heb 'afhandig' te maken door me lief en watertandend aan te kijken.

De kastanjes
De eerste meest vers gevallen tamme kastanjes zijn het best op smaak. In de ochtend rapen, dan zijn ze nog niet te ver gedroogd door de zon of verzadigd van regenwater.
Maak een kruis-insnede met een klein scherp stevig mesje aan de onderkant van de kastanje en pel zo de kastanjeschil eraf. probeer het harige vlies ook zoveel mogelijk er vast af te schillen. Het is een heel gepeuter en na het koken van de kastanjes zul je dit karweitje nog een keer na moeten lopen. Het makkelijkst als ze zijn afgekoeld. Kijk voor het 45 minuten koken van de kastanjes of ze gaaf zijn. Er huizen nog wel eens witte wormpjes in die het toegangsgaatje dat ze er ooit in vraten nu volstoppen met een muisgrijze korrelige substantie dat ze ook wel larve-poep noemen. De kastanjes met zo'n verscholen beestje in de hersenachtige kern hebben geen egaal romige kleur, maar wat gevlekt. Ook de smaak is ronduit vies!
Na het koken, uit laten druppen in een vergiet en dan grondiger ontvliezen, prak ze fijn met een vork of stamper. Er ontstaat een droge korrelige massa die aan kruimeldeeg doet denken. Als je de kastanjes meteen na het afgieten fijn stampt wordt het meer een puree door het vocht dat nog in de kastanjes zit. Het enige nadeel hiervan zijn de vliezen die nog om de kastanjes zitten en je niet echt fijn krijgt. Doe 400 gram van de kastanje-kruimels in een hoge maatbeker en giet hier 40 ml notenolie bij. Met een staafmixer maak je hier een egale pasta van. Is de pasta nog niet smeuiig genoeg? Voeg dan wat extra olie toe.
De Noten
Ik gebruik ongezouten, ongebrande pinda's, cashew-noten, walnoten en hazelnoten met vlies.
Ik 'brand' de cashewnoten en hazelnoten zelf, gedurende een klein uur, in een grote koekenpan op laag vuur en hussel ze om de paar minuutjes om. De walnoten, in dit geval geraapt dus het kraken kost ook wel een flink uur, brand ik niet.
Doe alle noten in een grote doek en sla ze eerst zo fijn mogelijk met een houten hamer op een stevige vlakke ondergrond. Daarna kun je ze verder fijnmalen met een blender of staafmixer. Voeg dan wel 100 ml notenolie toe en blijf malen tot er een pindakaas-achtige substantie is ontstaan.

Ingrediënten
* 150 tot 200 ml notenolie, bij voorkeur walnotenolie.
* +/- 400 gr noten gemixt naar eigen keuze.
* 400 gr kastanjepuree
* 100 gr roomboter
* 100 gr praline fondant chocolade of pure fondant
* 200 gr donkere basterdsuiker (of andere gebrande suiker, honing of Stevia, hoeveelheid afhankelijk van de zoetstof)
* 50 gr cacao
* 100 ml room
* 2 zakje vanillesuiker
* 1 volle theelepel zout

Werkwijze
- Bereid de kastanjepuree als hierboven beschreven
- Bereid de notenpasta als hierboven beschreven
- Zet een ruime pan op zo laag mogelijk vuur.
- Doe de suiker, vanillesuiker, boter en zout in de pan en laat dit al roerend goed smelten.
- Voeg daarna de fondant toe in kleine stukjes en de cacao. Laat dit al roerend smelten.
- Voeg de room toe en laat dit alles even doorwarmen, blijf veel roeren en laat het NIET koken!
- Als de choco-pap mooi egaal is en alle suikers goed zijn opgelost, giet dit in een ruime kom. Voeg de kastanjepuree en de notenpasta roe en roer dit zo lang als nodig zeer goed door elkaar.
- Proef even, indien nodig wat zout, suiker of olie toevoegen.
- Vul de schoongemaakte droge! potjes en sluit ze stevig af.

Bewaar je choco-noten Delicatesse op een droge donkere koele plaats. Na opening in de koelkast bewaren, voor de zekerheid. Of het zo lang open zal staan is de vraag. Het is eigenlijk te lekker!

WinterPerzik Jam

Ingrediënten
* 3 kg perziken
* blikje met stukjes ananas, uitgelekt
* 3 kg geleisuiker, liever iets minder
* sap van 3 citroenen
* 10 kruidnagels
* 4 stokjes kaneel
* 1 klein gedroogd rood chili-pepertje
* 150 ml whiskey of brandewijn
Werkwijze
Ontvel en ontpit de perziken en snij ze in stukjes, laat de stukjes ananas uitlekken, maak een kruidenzakje met de kaneel, kruidnagel en het pepertje.
Doe alle ingredienten en het kruidenzakje in een grote hoge pan met een dikke bodem en breng het op hoog vuur aan de kook. Laat het niet langer dan 4 minuten koken en blijf roeren. Schep met een schuimspaan het schuim van de jam af. Haal het kruidenzakje eruit en check of er niets van in de jam is gekomen.
Vooral heel belangrijk in verband met het pepertje. Maak het geheel fijn met een staafmixer.
Vul de potjes bijna tot aan de rand en verdeel de kaneelstokjes uit het kruidenbuiltje over de potjes.
Zet deze jam weg tot van de winter. Ze is heel apart en subtiel pittig.

Hier zijn Peche Blanche het lekkerste om deze jam mee te maken, frisser van smaak en het vruchtvlees is steviger. Maar met gewone perziken kom je aardig in de richting.

Klefbekjes

Ingrediënten;
* 450 gr suiker
* 2 zakjes vanillesuiker
* flinke snuf zout
* 3 eetlepels water
* beetje citroensap
* 2 eetlepels stroop
* 55 gr (gezouten) roomboter
* 50 tot 100 ml ongeklopte room
* 50 ml melk

Doe de suiker, vanillesuiker en water in een pan. Niet te klein, want het kan overkoken en het is geen pretje dit van je gasfornuis of inductie af te moeten schrapen. Breng het op laag vuur al roerend aan de kook. Voeg dan het zout, citroensap en de boter toe. Zodra de boter gesmolten is de stroop toevoegen en blijven roeren tot het weer kookt. Voeg dan de room en de melk toe en laat dit op hoog vuur 15 minuten koken. Roer regelmatig. Niet proeven!! Je verbrandt je lippen, je tong of je vingers!!
Giet de klefbekjes-soep in een platte schaal met opstaande randen dat bekleedt is met een vel bakpapier. Laat het afkoelen.
Zodra het hanteerbaar is, kun je de plak eventueel dubbelvouwen om een dikkere plak te maken.
Zodra het een stevige plak is, laat het ook makkelijk los van het bakpapier. Snijdt of knip er repen van en daarna blokjes. Wentel ze om en om door wat poedersuiker als je niet wilt dat ze teveel verkleven met elkaar.

Klefbekjes zijn een kruising van caramel en babbelaars. Ze zijn ontzettend lekker.
Eén klein nadeel; zodra je ze door wilt bijten met je tanden, in plaats van lekker opsabbelen, krijg je het de eerst volgende minuten niet van je tanden.

Rabarbermoes

Nog weer zo'n experiment.
Als kind kreeg ik het vaak als warme moes bij de warme maaltijd. Ietswat zuur in mijn herinnering.
Wij hebben nu al twee seizoenen rabarberplanten staan. Ik wist nooit wanneer de stelen geoogst konden worden. Maar zodra de stelen zich draaien en zo zelf al wat loskomen van de plant, wordt het tijd om ze echt te oogsten, door ze los te scheuren van de plant. Knippen is niet de bedoeling, dan rot de rest van de steel in en dit is slecht voor de plant.
Ik snijd het blad direct van de steel, anders worden ze slap. (de bladeren zijn giftig!) Ik schil de steeltjes, zodat de draden eraf zijn. Ik was ze, snijd ze in kleine blokjes en kook ze een paar minuutjes in een heel klein laagje water. Dan giet ik de rabarber zorgvuldig af -even in een vergiet laten staan kan ook- om het dan weer op laag vuur te zetten met een flinke scheut citroensap en geleisuiker naar inzicht.

Ik hanteer de volgende suiker-vrucht verhouding; 1 kilo vruchten en een pond geleisuiker. 1 op 1 Vind ik echt te zoet en is niet nodig.

We proeven deze rabarber moes warm en ze is tintelfris, zoet en erg lekker.
Koud vind ik dit jammetje om te smullen en dat met zo weinig steeltjes!
Rabarber is ontzettend gezond, vochtafdrijvend, het reinigt het bloed en dus ook de lever, vol van vitamine C.

Sambal Badjak

Op het dunbevolkte platteland van Frankrijk is niet alles te koop wat ik gewend ben te gebruiken. De mosterdvrije mayonaise is er een voorbeeld van. Zo heb ik ook lopen zoeken naar gebakken sambal, oftewel Sambal Badjak. Ik heb nu twee seizoenen geprobeerd pepertjes op te kweken. Eén jaar gaf het enig overgebleven plantje 1 pepertje, maar dat bleef klein en groen. Het jaar erop stierven de plantjes, omdat de grond te zanderig bleek.
Rode pepers heb ik hier nog nooit kunnen kopen en in het toeristenseizoen voorzien de supermarkten wel in wat waar van overzee, maar echt keuze heb je niet.
Er restte mij niet anders dan rode pepers te laten importeren door m'n lief, die gekocht zijn op de markt door mijn ouders.
Het resultaat van zelf gebakken sambal is zo ontzettend lekker, dat ik dit de moeite waard vond om te publiceren.

Ingrediënten;
* 4 ons rode pepertjes
* Theelepel fijn zout
* 2 tot 3 eetlepels gebrande suiker, donkere basterd suiker of palmsuiker
* 1 uitje fijn gesnipperd
* 2 mooie tenen knoflook geperst
* 3 tot 4 eetlepels smaakvolle olie

Werkwijze;
Was de pepertjes, snijd het steeltje eraf, snijd ze open en schraap de lijsten met de pitjes eruit met een klein theelepeltje. Snijd ze dan in kleine stukjes en maal ze zo fijn mogelijk met een staafmixer. Dit kan ook met alle olie in een blender.
Fruit de ui in wat olie op heel laag vuur en voeg later pas de knoflook toe.
Zodra de ui zacht is, voeg de pepertjespap toe en indien nodig de rest van de olie en het zout. Bak dit op half hoog vuur, roer regelmatig. De substantie moet dik en papperig zijn. Ik heb het een kwartiertje laten bakken in een fijne koekenpan. De laatste 5 minuutjes voeg ik de suiker toe en wacht tot het gaat kleuren; van donker rood tot bijna zwart. Laat het niet verbranden, wat makkelijk gebeurt als je suiker toevoegd aan gerechten. Schep de nog hete sambal in kleine schone glazen potjes, sluit ze goed af en laat ze afkoelen.
Als je wilt proeven voor je de sambal van het vuur haalt, wees dan voorzichtig. Hete suiker brand snel in op je tong en huid.

Ik eet deze sambal op brood -met pindakaas en komkommer-, bij rijstgerechten, als subtiele dipsaus en soms als smaakversterker in de mie.

Het feit blijft, dat als je in Nederland woont, het eenvoudiger en veel goedkoper is gewoon een pot Sambal Badjak te kopen!

Mayonaise

Ik eet het vaak en altijd bij de gebakken aardappelblokjes: Mayonaise. Het was een hele kunst om in deze streek van Frankrijk een pot mayonaise te vinden waar geen duidelijke mosterdsmaak aan zit. Eenmaal gevonden bleef ik de dure grote potten kopen. Nu hebben we kippen die heel trouw eieren leggen. De koelkast puilt al uit, terwijl op de koelkast nog de doos ligt met ruimte voor 30 eieren, de laatst gekochtte supermarkteieren, waarvan de dooier uit elkaar spat zodra je de schaal breekt.
Ik doe een eerste poging met die oude eieren en laat dan ook de mosterd achterwege. Mijn koeling heeft alleen die grove mosterd met hele pitjes erin, lijkt me niks.
Maar na flink roeren van eieren en olie, blijft het een vloeibaar papje.
Het schift dus niet, wat alle internetkoks je vertellen, maar het wordt als water!
De tweëede poging gaat heel wat beter en de smaak is ondanks de alsnog toegevoegde mosterd heel zacht. Het kost me 3 minuten door het flink klutsen van deze koude bekende vette saus.
Ik vraag me opeens af waarom ik toch altijd potten kocht terwijl ik zulke dingen graag zelf maak? Laks & Lui? Of heb ik me tegen laten houden door al die 'tis-zo-moeilijk-verhalen'??? Komt bij dat het zo ontzettend makkelijk is en snel!

Ingrediënten;
2 eierdooiers (zo vers mogelijk)
2.5 dl olie (naar smaak, de soort olie bepaald de smaak van de mayonaise wat voor 80% olie IS, soort olie maakt niet uit, als je maar uit de garage/schuur wegblijft)
kleine lepel zachte mosterd
wat peper en zout
naar smaak en inzicht citroensap
scheutje azijn
heel klein beetje water

Zorg er wel voor dat alle ingredienten op kamertemperatuur zijn of iets warmer!!!Het kan de reden zijn geweest dat mijn eerste poging mislukte door het toevoegen van koud water en koude citroensap.

Splits de eieren en doe de dooiers in een ronde kom. Voeg de lepel mosterd toe en kluts/roer dit even stevig door elkaar. 'Druppel-voor-druppel' is niet nodig, maar giet niet teveel olie in één keer toe, dit is de bottleneck voor het mayonaise maken. Dus met een klein scheutje olie beginnen en dit eerst heel goed doorklutsen voor je scheutje bij scheutje alle olie hebt toegevoegd. Kluts stevig door. Schijnt ook in een blender of keukenmachine te kunnen, maar ik prefereer zo weinig mogelijk machines.
Zodra alle olie erdoor geklutst is, voeg dan een scheutje azijn toe, een heel klein beetje water en citroensap. Deze laatste is niet alleen voor de zurige smaak, maar is ook een conserveermiddel. Blijf klutsen, je zult de mayonaise verder op zien stijven. Wat zout en peper maakt de mayonaise af. Doe de gladde lichte saus in een potje en sluit hem goed af. Bewaar mayonaise in de koelkast. Zonder extra toevoegingen schijn je mayonaise niet zo lang goed te kunnen houden, maak dus nooit teveel.
Bovenstaande ingrediënten geeft al een potje vol!

Smaakvariaties;
Net als in de supermarkt kun je veel combinaties maken met mayonaise.
* Wat dille bijvoorbeeld
* Alleen en veel citroensap (laat dan azijn achterwege)
* Knoflook
* Scherpe mosterd
* Luxe smaakolie (of een mix van de zachte olie en een smaakolie)

Mayonaise is en blijft een vette saus. De soort olie is dus belangrijk, hoe een betere kwaliteit, des te beter voor je gezondheid.

Choco-Noten Pasta

Op basis van tamme kastanje-puree!
Ingrediënten;
500 gram gepelde verse kastanjes (uurtje laten koken, afgieten/uit laten lekken in een vergiet, pellen! en fijn stampen of malen tot puree)
150 gram pelpinda's
150 gram walnoten
150 gram hazelnoten
Alle nootjes fijnmalen/-hakken tot de oliën vrijkomen
Door de kastanjepuree mengen.

Zet een pan op heel laag vuur en vul deze met;
100 tot 150 gram roomboter
200 ml notenolie of zonnebloemolie
2 zakjes vanillesuiker
250 gram bruine basterdsuiker &
250 fijne kristalsuiker (minder mag ook)
1 theelepel zout
reep fondantchocolade (puur)
75 gram cacao (beetje naar inzicht)
Voeg als het al warm is pas een flinke scheut room toe.

Verwarm dit al roerend tot boter en suiker gesmolten zijn en er een mooi egaal papje ontstaat. Suiker kan vervangen worden door honing, een suikervervanger of vruchtensuiker, omdat dit papje niet mag koken en zo de suikers niet verloren gaan.
Voeg het notenkastanjemengsel en de chocoladepap samen in een grote kom en roer dit goed door elkaar. Als het nog te grof is, even met de staafmixer fijner malen. Pas op je witgeverfde keukenmuren.
Vul potjes of wekpotten met dit goedje. Bewaar het koel en donker.

Bij inname van grote hoeveelheden is er een risico op gewichtstoename en hart- en vaatziekten, verhoging van de bloeddruk en hyperactiviteit. Maar als smaakmaker bij een desert en op de boterham is het zo ontzettend lekker.

Kroketten

voor de roux;
60 gram bloem
60 gram boter
450 a 500 ml kruidenbouillon
100 a 150 gram restjes soepvlees of een gewoon lapje draadjes/suddervlees
bosje peterselie
kruidenzout
kruiden naar smaak (vond ik lastig , heb alleen wat peper en nootmuskaat toegevoegd)
1 zeer fijngesneden uitje, al glazig gebakken

voor het paneer
eiwit (eigeel of hele eieren fermenteren, dat schijnt niet zo te werken)
paneermeel
klein beetje citroensap

werkwijze
Bak/gaar het vlees en snijd dit in zo klein mogelijke stukjes
Was en snijd de peterselie in zo klein mogelijke snippers
Bak het uitje glazig
Smelt op laag vuur de boter
Voeg alle bloem in één keer toe en blijf goed roeren, laat dit al roerend een minuutje sudderen.
Laat deze basis niet kleuren, roux voor kroketten dient wit te blijven.
Voeg daarna klein scheutje voor klein scheutje de bouillon toe. Ik prefereer warme bouillon, dan sta je niet zo lang.
Blijf na elke scheutje net zo lang roeren tot het weer begint te pruttelen en de substantie kneedbaar is zoals je hem wilt hebben.
(Dat echt alle bouillon volledig is opgenomen door de bloem)
Officieel is het een halve liter bouillon op 60 gram bloem en boter, maar ik heb iets minder (50ml) gedaan voor m'n eigen kneedplezier. Als het te dun is wordt het kroketten rollen drama ;-)
Voeg op het laatst de ui, peterselie, vlees en kruiden toe en proef, anders extra kruiden. (Ik heb nog wat extra kruidenzout toegevoegd, vond het wat te smaakloos)
Laat de ragoux afkoelen en zodra het kan, plaats het een tijdje in de koelkast.
Zet een schaal met eiwit klaar en voeg hier wat citroensap aan toe, even roeren, wordt het minder slijmerig, werkbaarder.
Zet een schaal paneermeel klaar. Je hebt wel een heel pakje nodig schat ik in.
Was je handen koud en lepel twee eetlepels vol op je hand.
Rol er op een plank of glad werkblad rollen van of bolletjes (bitterballen), rol deze rol eerst door het paneer, rol het paneer er stevig in op het werkblad. Wentel dan de kroketten door het eiwit en wederom goed door de schaal met paneermeel.
Rol dit er stevig in op je werkblad en leg de kroketten op een schaal.
Laat ze dan nog even opstijven in de koelkast.
Vries ze in of frituur ze in 180 graden in 4 a 5 minuutjes licht goudbruin. Als je ze bevroren frituurt, een paar minuutjes langer.

Bruin Brood

Mijn recepjes zullen altijd tijd kosten. Nu valt de eiersalade wel mee, ok, begint deze weblog met een uitzondering.
Voor dit gewone half bruine granenbrood gebruik je;
* 250 gr biologisch meel
* 250 gr biologisch granenmeel (b.v. Woudkoren of 11-zadenmix)
* 1/4 lt lauw bronwater (uit een pak of fles natuurlijk .... ehm ja, natuurlijk!)
* 21< gr verse gist e.a. 7 tot 9 gr gedroogde gist
-->alternatieven;
http://www.xs4all.nl/~frommew/desem_gisten.html en http://www.xs4all.nl/~frommew/desem-gisten/voordeeg_poolish.html )
* theelepeltje zout
* 3 eetlepels olie naar eigen inzicht. Weet wel dat scherpe oliën erg veel met de smaak van het brood doen.
* Eventueel het brood verrijken met zaden of pitten naar keuze.

Werkwijze:
Los de gist op in 2 dl van het lauwe water (eventueel met twee theelepels suiker erbij om de gist wat sneller 'op gang' te helpen.) Weeg de meelsoorten af en voeg ze bij elkaar in een wijde kom. Voeg het zout toe en extra zaden/pitten en meng dit met een schone droge hand even goed door elkaar. Giet de olie erbij en de gist. Spoel het kommetje van de gist af met de rest van het water en kneed het droog. Zodra het enigszins 1 geheel is geworden, leg je het deeg op een met meel bestoven werkblad. Zorg voor veel werkruimte en meel in een kom, zodat je er makkelijk bijkunt. (Hoeveel potten en pakken ik al niet besmeurd heb, omdat ik het vaak vergat.)
Voeg niet te veel meel meer toe tijdens het kneden. Het kan anders te droog worden.
Ik kneed 10 minuten met de hand, rol het uit en weer op, draai er rollen van, figuren, een grote escargot mijn part. Sla het brood op het blad en kneed het als deeg, net zo lang tot het veerkrachtig is, glad en soepel aanvoelt, zonder te breken. In brood bakken kan ik veel kwijt en het is ergens heerlijk om te doen. De focus op zo iets elementairs blijft bijzonder. Een nieuwe passie?
Zodra het een mooie gladde bol is met bovenstaande kenmerken laat je het deeg 10 minuutjes rusten. Dan kneed je het nogmaals een paar minuten goed door.
Doe het in een kom die bestoven is met wat meel. Leg er een warme vochtige doek overheen en laat het op een tochtvrije! warme plaats rijzen tot het drie tot vier keer meer deeg lijkt. (<--Dit kan een paar uur duren) Stort dit op een weer licht bestoven werkblad.
Kneed er 1 of 2 broden van. Het lijkt weer helemaal in te storten, dat klopt! Dat komt tijdens de tweëede rijzing goed. Versier en snij het brood in zo je wilt, om patronen te maken of te versieren. Om zaden en pitten goed te laten plakken besproei je het brood voor het strooien met wat water. Watersproeier -schone plantenspuit- is geen must maar wel heel handig. De oven mag op 200-210 graden. Bak het brood 35 minuten op deze temperatuur. Besproei dan het brood nog eens rondom met water voor een extra krokante korst en bak het brood nog 10-15 minuten op 230 graden.
Het brood is gaar als je op de onderkant klopt en het hol klinkt.
Laat het afkoelen in een grove mand of op een rooster, zodat de onderkant niet papperig wordt.
Voor in de vriezer; vries het nog lauw in en voorkom teveel lucht in de zak.
Vers? Wacht ruim een uur met aansnijden.

Eiersalade

We hebben sinds een maand drie kippen. Vrij en blij de hele dag 'op scharrel' en tegen de middag leggen ze omstebeurt een ei. Zo vers als ik ze gekookt heb voor deze eiersalade, zijn ze haast niet te pellen.
Maar toch voor dit recept, zijn losse uitloop-eitjes -of nog beter van een boer in de buurt- zeer aan te bevelen. Het komt de smaak en kleur ten goede!
Ik gebruik voor zover mogelijk verse producten of bio. Mijn budget laat dat bio nog niet helemaal toe, maar werken we aan natuurlijk!

Ingrediënten:
* 4 eieren
* 2 a 3 eetlepels mayonaise
* 1 flinke theelepel fijne Dijon mosterd
* 1 theelepel kerriepoeder mild/pittig
* wat versgemalen zwarte peper en wat kruidenzout
* scheutje! vinigraitte, bij voorkeur zelfgemaakt en anders een typisch franse vinigraitte.
* 1/2 sjalotje zeer fijn gesnipperd
* 1 zeer fijn gesneden augurk
* Bieslook, 1 a 2 eetlepels fijn geknipt
* kleine theelepel mierikswortelpasta

Werkwijze:
Kook de eieren net hard.
Prak ze fijn in een schaal met een vork.
Voeg de fijngesneden augurk en sjalotje toe, alle kruiden en de bieslook.
Meng dit even droog goed door elkaar.
Voeg daarna pas de mayonaise en vinigraitte toe.
Proef en voeg naar smaak wat kruiden toe en laat de salade een uur of wat koud worden in de koelkast in de schaal met vershoudfolie.

Smaakmaker zijn ook Kappertjes!!! Erg lekker in de eiersalade.

Sta ik al de nieuwe eitjes van onze kippen te koken, bedenk ik me opeens dat ik zelf ook mayonaise had kunnen maken. De volgende keer maar als ik weer eieren gespaard heb.
In Frankrijk zijn ze zo trots op hun product mosterd, naast hun kazen natuurlijk- dat ze het overal in verwerken. Ook in maynonaise ligt de mosterdsmaak er dik bovenop. Dus heb ik weken lopen zoeken naar een mayonaise-smaak zonder mosterd-boventoon. Het zijn geen goedkope potten en er zitten natuurlijk conserveringsmiddelen in, extra troep. Dus snel een Mayonaise-recept a la 10.